Dûbel ûnder peil

fan ûnbekend*
Jeremia

Gean mar op reis, ôffallich folk,
tsjoch nei de kust yn ’t westen,
reizgje dêrnei nei it easten ta
en sjoch hoe’t folken harren goaden
net omruilje foar in oare god,
se ha har eigen holden.

Sjoch nei jimsels, myn eigen folk
hat My, syn Gloarje, samar
ruile foar in stik ûnmacht, no sa!
De himel is fan skrik bestjurre,
skrillet foar ’t ûntrouwe folk werom
en kin dêr neat mei wurde.

Wit dat jim as myn eigen folk
twa kear net diene nei myn
Wurd: de welle dy’t it wetter jout,
ha jim al lang net mear út dronken,
mar in eigen wetterbak úthoud,
sa djip is jim peil sonken.

Foto ‘Wetterwelle’