Ut Babel wei

fan ûnbekend*

Harkje Jakob, Israel,
Ik bin de earste en de lêste,
ha de fûneminten fan de ierde
lein mei eigen hân en spand dêroer
de himel, op myn hannen komt it del.

Kom dan gear, jim allegear,
fertel dat Koaresj is de bêste,
dy’t al gau syn wil opleit oan Babel;
wat hy docht, giet hiel de ierde oer,
heech oan de himel ljochtet al syn stjer.

Hiest mar harke nei ’t gebod,
in stream fan heil wie oer dy kommen,
weagen fan gerjochtichheid, dyn neiteam
wie manmachtich wurden as it sân,
ûntelber, want Ik bin de Hear dyn God.

Kundigje it hjoed noch oan
en lit it oer de ierde klinke:
‘Gean út Babel wei, de Hear hat loskocht
Jakob, sûnder toarst giet hy troch ’t oard
fan ’t hjitte sân, dêr ljochtet al de moarn.’

* Foto ‘Moarnsdage’