Te gek foar wurden

fan Marc Chagall*

It is te gek foar wurden,
dêrom komt it waarm yn byld
mei bisten yn de reade sinne
en it brulloftspear dat leafde fielt,
sjoch hûn en hoanne oer de dakken rinnen.

It is wol mâl dat fearren
fan de pau de geast jûn ha
oan ’t kobist en him stappe litte
oer de dakken, want dat bylket sa,
dêr kinne hûn en hoanne net mei sitte.

De kolder is yn koppen
slein troch strielen read as fjoer,
de kowesturt slacht troch nei ’t pearke:
‘Nim de mjitslach fan it dûnsjen oer,
dan rint it troch, net ho, dus noch in kearke.’

It is te gek foar wurden
dat de ko fertrape hat
de doarpsgek mei syn mâle mûtse,
net mei sin, it is al dûnsjend bard,
de parasol kin ’t bloed mar min útpoetse.

* Marc Chagall (1887-1985)
Skilderij ‘De ko mei de parasol’