Dûbel sin

fan Vera Ignatievna Moechina*

Se kamen neaken út ’e nacht**,
de wurkman en de boerefrou,
it pear wie ien fan sin,
dus oan de heechste lieding trou,
sloech op it deistich teken acht.

Kom op, strûp oan de wurkersklean,
de fûst as teken fan hâldfêst
slacht him troch ’t deiferrin,
de flauwe kul jout inkeld lêst
en kin net foar produksje stean.

Hâld hammer en ek sichte heech,
mar slaan net op it bleate fel
en snij net ûnder ’t kin;
’t komt stielhurd op it bêste del
en slacht op rispje mei ien feech.

It pear komt op ’e draf foarút,
de wurkman en de boerefrou
ha deis in dûbel sin:
mei ’t stiel fielt elk it strakke tou,
mar nachts ûntspanning nei de tút.

* Vera Ignatievna Moechina (1889-1953)
Byld ‘De arbeider en de kolgoazeboerinne’

** It earste ûntwerp fan it byld