Min sicht

fan James Ensor*

Memento mori yn it atelier,
wat docht de doar in oerke ticht
om foar de ezel te besinnen
oer wat oer in oerke komme kin,
sa kriget men in helder sicht.

De muorren binne foar it sicht al ree:
wat west hat bringe dy yn byld,
de ezelsbrechjes foar ’t werkennen
fan wat makke is mei fleurich sin,
om’t kreativiteit rom fielt.

De kontinue gong nei ’t âlde stee
hat stûke troch in stroffelkop
mei holle eagen, lange tosken;
op ’e ezel klom in kop mei sin…
dy hat gjin kin en ek gjin krop.

Sjedêr de skilder yn syn atelier,
finaal besibbe oan de dea,
foar ’t doek mei fongen bline mosken;
’t sicht feroaret wol, mar is te min
foar hoe’t it komt yn ’t deadegea.

* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘It skilderjende bonkerak’