Nei ’t hege noarden giet de linkerhân:
it leechlân mei de greiden dêr’t de boer
beskrept de wite jefte fan it fee
en ek dat eigen aarden hâlde stân.

De rjochterfoet stapt nei it easten ta:
de mar by ’t lege sinneljocht as see
dêr’t farrensfolk de fierte as har doel
en deistich brea of priis foar eagen ha.

It suden freget om de rjochterhân:
in gouden greep beslein yn houten boel
dêr’t lju de sinnedagen yn it jier
evaluearje as dit ha wy hân.

De linkerfoet bliuwt foar it westen oer:
de hege beammen om de swimmerspoel
dêr’t klaaid en neaken, snee en pier
ûnsichtber binne foar de útsichttoer.