Hoeren op ‘e fûst

fan Umberto Boccioni*

Gjin earme komt yn de arkade
ûnder bôgen withoeheech,
ferljochte troch sabeare stjerren,
dêr’t gjin himelstjer trochhinne komt,
de earme siket oare paden.

De riken kringe nei de ljochten
achter ’t glês fan it kafee
om boppe ’t razen út te hearren
wat besielet hoeren op ’e fûst,
de riken wringe har yn bochten.

Ut dy twa hoeren falt te kiezen:
dy of dy prostituee;
mei faasje wurdt mobilisearre,
wat dêrnei ta oarlochshichte komt,
gjin leger wol de striid ferlieze.

Gjin earme komt yn de arkade,
’t pilske drinkt er yn de kroech
en rint op hûs oan oer de kade.

* Umberto Boccioni (1882-1916)
Skilderij ‘Gefjocht yn de arkade’