Sa te sjen…

fan Pieter van Anraedt*

Gjin tinken mear oan ’t jonge bern
dat beide jierren earder wiene,
sy binne grutsk as man en frou
en sitte sa’t se binne:
fier foar harren út te sjen.

Net dat sy tinke oan de dea,
mar wol oan wat de jierren bringe;
sy binne kreas as man en frou,
dus soe it no moai kinne:
glêd fan hûd en rjocht  fan lea.

Sy komme ek geastkrêftich oer,
wat yndruk op it neiteam makket;
de neitins oan in man en frou
sil troch de tiden rinne,
sa ha libbens dochs noch doer.

Syn hân jout krêftich oan ’t ferskil,
de skepping hat it sa ha wollen:
de man is net sa as de frou
mei hannen dy’t bûn binne
oan elkoar en sûnder wil.

* Pieter van Anraedt (1635-1678)
Skilderij ‘Portret fan in hear’
Skilderij ‘Portret fan in frou’