Skot om ‘e nocht

It skûlskerm hat er rjochtop setten,
dat gjin goes him út ’e fierte sjocht,
want wat er lit of wat er docht,
de jager hat syn eigen wetten.

De guozzen stean op ’t fjild te fretten,
wylst in fjouwertal hâldt wach de wacht
oant alle magen ha de fracht,
de guozzen kenne eigen wetten.

De jager kuert mei skerpe eagen
boppe ’t skerm as wie it in komplot,
de guozzen wachtsje net op ’t skot,
mar fleane op yn fjouwer weagen.

Twa reeën, dy’t de opskuor seagen,
stekke kûgelsfluch de kop omheech;
hoewol’t de magen binne leech,
ha sy de fiere flecht foar eagen.

De jager hat syn eigen wetten,
weaget noch in skot, mar om ’e nocht.