Skilders

Ier al sjit de sinne strielen,
wat alhiel ûnsichtber kin,
as skilder fan it swurk
en komt syn gleone holle boppe,
dan wachtet noch in deilang wurk.

Strieljend makket er de klimtoer
ljochter, moaier foar de bern,
te lyts noch op ’e grûn
foar ’t sicht oer âlde koppen hinne,
de skilder hat de hichte jûn.

Is de lange jûntiid kommen,
sit sawat de dei derop,
dan strykt de skilder ’t swurk
ljochtblau fan ûnderen nei boppen,
de grûn foar ’t masinale wurk.