Trije kleurige kânsen

fan Vincent van Gogh*

Twa flitsen,
tuskentroch it skilderij,
oranje ûnder, blau fan boppen,
ik ferbylde ’t my,
want hearde him net roppen.

Twa tellen
duorre ’t kleurige portret
om efkes stil fan te genietsjen,
byld, mear hoegde net,
fan binnen klonk it lietsje.

Twa wjukken
flitsten by de reiden lâns
as bliksem parallel oan ’t wetter,
trije kear de kâns,
myn flecht koe amper better.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Skilderij ‘Iisfûgel’