Boarger en prins

De Drait klinkt oars
as Willem-Alexander,
de boarger is gjin prins…
it platte hat gjin skerpe noas.

Mei tweintich kin
de boarger him wol rêde,
fart frij oer mannich grins,
syn fleurich sin ken gjin ferrin.

Mei read-wyt-blau
wol hy wol prinslik flagje,
hoewol’t er hat ien winsk:
far wol foar minsken yn it nau.

Far dus as him
frij oer de Fryske marren,
dan fielt it oan as lins…
’t Wilhelmus klinkt as mei ien stim.