Ferskillende plichten

fan Pieter Anraedt*

Hjir sit ik dan, omdat it moat,
ik jou it ta, foar it portret,
omdat it giet om myn gesicht,
mar sitte doch ik leaver net,
’t is dat it measte bûten bart.

Sjoch nei de fingers fan myn hân,
dy’t wize nei wat bûten is,
want dêrop ha ’k it measte sicht,
wat ik by plusen blommen mis,
de fierte is myn heitelân.

Jawis, de hannel siet yn ’t bloed
fan heit en hjir sit dan de soan
dy’t sjit troch ’t libben, as syn plicht
sjocht hy foarút nei oaremoarn,
in oare plicht ha ’k lykwols hjoed.

En hjir sit ik, omdat it moast
fan him, wol skieden op ’t portret,
mar nachts fernim ik syn gewicht;
hjoed bin ik rjocht en roerleas set,
krekt passend by myn linnenkast.

*Pieter Anraedt (1635-1678)
Skilderij ‘Portret fan in hear’
Skilderij ‘Portret fan in frou’