oktober 15, 2017
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
De striid gie om belangen
yn it fiere Mantsjoerije
tusken Ruslân en Japan,
it rûn heech op nei ’t swijen
fan de Rus, dan mar it oarlochsplan.
It lân fan hege rangen
yn Europa woe ek klimme
yn it easten om Japan
belangen te ûntnimmen
mei ’t romme útsicht fan ien man.
It sicht gie net oer weagen
dêr’t de oarlochsboaiems strieden
om Port Arthur, skot nei skot,
de Rus moast swijend biede
oan de oermacht fan de Jap syn lot.
De oarloch liet de koppen
rôlje, ek de dea moast winne
op in eastlik striidtoaniel,
gjin nijs kaam fan de sinne,
want ferliezers krigen sa har diel.
* Foto ‘Russyske troepen op in útkykpost’
** Foto ‘Japanske soldaten eksekutearje ferrieders’
oktober 14, 2017
fan ûnbekend*
De tredde kear doarst ik it oan
om sûnder klop deryn te gean,
’t wie by in Fariseeër,
ik rûn derút troch kwaal en klean,
foel by it selskip út ’e toan.
Myn lichem hold it wetter fêst,
dat rinne koe ik amper mear,
wol nei de Fariseeër,
dêr wie, sa seine se, de Hear,
dy’t siken fan har kwaal genêst.
Dêr stie ik mei myn wettersucht
op sabbat, dat dan witst it wol,
mar ek de Fariseeër?
De itenstafel stie dêr fol,
wa joech doe oan syn hertsear lucht?
Ik fielde ’t klopjen fan myn hert
en ek de Hear syn hân op ’t hier,
mar net oerstallich wetter,
it rinnen foel my net mear swier,
de Fariseeër hearde ’k net.
* Ofbylding út Missale Romanum – 048