januari 19, 2017
fan Marc Chagall*
Se wiene nei it doarp marsjearre,
soldaten mei in rûn symboal
en op it skouder ienenfjirtich,
se wiene út op drank en hoal,
foar har koe neat de nacht bedjerre.
Se wiene ier wer ôfmarsjearre
op ’t klopjen fan de holle kop,
noch op it skouder ienenfjirtich,
foar ’t migen holden se in stop
en koene de fioele hearre.
De snaren ha wol oeren klage
om ’t lyk dêr tusken seis kear ljocht
en fammen yn har eare oantaast,
de biezem hat de troep opsocht
en alles fan de strjitte fage.
* Marc Chagall (1887-1985)
Skilderij ‘Soldaten’
Skilderij ‘De deade’
januari 18, 2017
fan Jan Janssens*
De twadde kear dat Gabriël
in boadskip op ’e ierde brocht,
wie oan de faam Marije,
dy’t kjel waard fan it kleare ljocht,
sy koe net oars as swije.
De ingel bêde ’t skriljen del,
sy stie by God yn ’t geunstich ljocht
fan gau al swier te reitsjen;
de soan dy’t sy it minskdom brocht,
soe elk gelokkich meitsje.
De tiding woe net yn har del,
as faam bleau sy dêrfoar te licht,
foar har gjin hege achting;
de ingel joech har wurd en sicht:
de Geast brocht yn ferwachting.
Marije fielde har op stel,
in glimke sierde it gesicht.
* Jan Janssens (1590-nei 1650)
Skilderij ‘De annunsjaasje’