In koeltsje striek sêft oer de Ie
en breedút heinden se it op,
in brede float dy’t gong noch hie,
dochs wurke ’t read net lang as lape
foar de skûtsjekop.

De wyn dy’t jout de enerzjy
om skean oer mar en Ie te gean,
foel fuort en sa de harmony
fan skip en skippersfolk yn aksje:
sjoch de J steil stean.

Mar ’t skûtsje fan It Hearrenfean
glied oer de Ie foar it gelok
mei Tjitte* dochs as fûle earn:
‘Se kinne sizze wat se wolle,
‘k die de goede gok.’

De spanning op it achterdek
fan ’t Drachtster skip friet enerzjy
en makke ’t folk op ’t rantsje gek:
in lûd jûchhei klonk foar de twadde
as in melody.

* Tjitte Brouwer