| Ut it skûtsje-argyf 2001
Dêr sit er, Ulbe Zwaga,
mar net op it roer;
de hannen dy’t him jokje,
lit er hjoed net sjen,
foar him is ’t silen oer.
In knoop kaam yn de mage
nei in klapke tsjin
it kontsje fan De Jouwer;
skea wie net te sjen,
foar Ulbe wiisde ’t min.
Sy steane sûnder fragen
mei in antwurd klear:
de flagge oan it stokje,
foar in elk te sjen,
de Pan krijt hjoed de ear.
|
