De Waadsee is gjin oseaan,
sadat dêr skûtsjes sile kinne,
lit se stampe op ‘e baan
fan Harns nei Skylge.

Ek plysjes ha de skipperstrui
oer harren brede skouders lutsen,
wat koe ’t skele, blak of bui
fan Harns nei Skylge.

It wie earst blak, se dreauwen wat,
ynienen kaam der lykwols aksje,
Siete* dreau mei har de spot,
noch fier foar Skylge.

Syn kop treau narjend tsjin har roer,
it like op in provokaasje,
want it korps hie gong noch stjoer,
gjin sicht op Skylge.

Gjin arrestaasje fan it Siete-skip,
it soe de race nei Harns sels winne,
bots mei plysjes is de tip,
want dat bruit hinne.

Skilderij Boalserter skûtsje

* Siete Meeter