Mei rjochte rêgen

Ut it skûtsje-argyf 2009

It wiene mêsten dy’t it diene,
moarns al fan de beareklau
tsjin loften stiiffol wyn,
fan buien swier en grau,
in teken hoe’t se by Grou stiene?

It wiene fjirtjin keale mêsten
yn twa slepen oer de mar,
mei gong de Tynje yn,
dêrnei wie der gjin kar,
se libben ûnder swiere lêsten.

Hoewol’t de tugen oan har loeken,
holden sy de rêgen rjocht;
de nije fan Doarp Grou
waard winner yn ’t gefjocht
en mocht dus oan de flagge rûke.

Ien strûpte yn de striid derûnder
om’t er it net hysje koe
tsjin Starums skerpe frou,
mar lykas Grou it woe,
sa diene trettjin it foar wûnder.