Op ‘e Wiellen like ’t skoan
mei wolken tsjin in blauwe loft,
de tiid soe ’t lykwols leare,
fjirtjin skûtsjes brûsden al in skoft,
it útstel joech al oan de toan.

Op ‘e startstreek wie it mis,
want trije brûsden der al oer
foar ’t skot, wa koe it keare?
Alve skippers wiene goed, mar poer,
de loft loek ticht, wat wie noch wis?

Snits ferwiksele fan fok,
want op ‘e Wiellen like ’t min,
de wyn begûn te bearen;
op ‘e nij in start hie amper sin,
gjin skipper seach mear op ‘e klok.