It gie wer oan by ’t âlde Grou,
de spanning fan de earste kear
foar ’t folk, manmachtich mei de frou
en bern, de Tynje lei al klear.

It waarbyld joech in grut ferskaat
fan dikke pûsters en gjin wyn,
de wjerljocht fûn nei Grou syn paad,
de tonger batste der fûl yn.

De skippers batsten like fûl,
want yn de Tynje wie gjin plak
foar fjirtjin mei itselde doel:
as earste út it lêste rak.

De Lemmer rekke yn de wâl,
twa oaren tuten, stiel op stiel,
’t manmachtich folk gie ’t nea te mâl,
fan waar en striid kriich elk syn diel.

Doe pakte Sietse* tûk de kop,
wylst Jan** noch meters boppe lei,
De Lemmer kniep tsien graden op
en flitste op dy earste dei.

* Sietse Hobma
** Jan van Akker