Gjin skipper, mar wol ien dy’t stjoere koe,
al wie it op it droege:
Alex Brinksma!
Se diene sa’t hy hawwe woe:
in feart oer alle boegen.

Hy moast it roer ienkear út hannen jaan,
syn namme waard heech eare:
Alex Brinksma,
do koest it mei de mûle dwaan,
dyn wurd wie net te kearen.

Eks-skippers hâlde har komselden stil,
ek net de man mei eare:
Alex Brinksma;
der waard net harke nei syn wil,
syn eare wie beseare.

De winter makke iepen wûnen hiel,
in folchskip kriich de namme
Alex Brinksma!
Hy naam wer oan it striidspul diel,
mei eare, ûnbeskamme.