Der waait in nije wyn yn ’t skûtsjefjild
dy’t beart as wie’t in tongerklap
en teart it Hearrenfeanster plat:
it is de sport dy’t no it skûtsje tilt
heech boppe ’t âlde plak, want rap
wurdt syltaktyk it skipperslot.

Siep van Terwisga, krekt net kampioen,
woe sûnder rie op ’t achterdek
fan Homme Wester, taktysk god,
mar dêrmei hie de skipper ’t spul net wûn,
syn arguminten sloegen lek
op wat er seach as in komplot.

Fan bûgjen frjemd en mei in hurde kop
sonk hy yn ’t neat en út ‘e wyn
belibbe hy syn treurich lot;
de nije wyn kaam hommels Westersk op
mei Tjitte Brouwer fûl deryn
as âlde en ek nije god.