fan Johan Herman Isings*
It hert sloech Friezen yn de kiel
doe’t kleure seilen kamen út it noarden,
drakestevens stieken heech
en riemen glieden nêst de boarden,
dan hiene lân en stêd it dreech:
‘O Heare, rêd ús siel!’
De planken rûnen nei de wâl
om wylde wytsing nei de skat te bringen,
stêd mei tsjerke yn it leech,
se rôven sulver, gouden ringen,
dan hie it strjit- en godsfolk ’t dreech:
‘O Heare, dit giet mâl!’
En foer de float de see wer op,
de drakesteven nei it hege noarden,
mei de wyn yn ’t kleure seil,
dan klonk in liet oer wrede moarden,
mar op it lân gjin wurd fan heil:
‘O Heare, smoar har krop!’
* Johan Herman Isings (1884-1977)
Skoalleplaat ‘De wylde wytsing foar Doarestêd’
|