Swije

fan ûnbekend*

Lit ús harkje nei de komposysje
fan John Cage mei stilte en muzyk,
lit de piano earst mar swije
twahûnderttrijensantich tellen lang
om oan de berteskreau te wijen.

Yn de stilte klinkt de skreau noch lûder
as it blêtsjen fan de keppel skiep
op Betlehems ferlitten fjilden,
de nachtlik neare oeren duorje lang,
om’t dy fan ingels net optilden.

Alle ingels ha ferlein de rûte
nei it fjild fan Gaza, dêr’t de bern
fan klearebare wanhoop skreauwe,
want bommen falle op har fjild al lang…
it is fan ’t godsfolk net te leauwen.

Lit ús diskear net fan frede sjonge,
elke toan wurdt troch in knal oerstimd,
de ingels boppe Gaza swije
twahûnderttrijensantich tellen lang…
it godsfolk lit sels bern lang lije.

Sels it godsbern leit stil yn de krêbe,
harket nei de stilte yn it fjild
dêr’t net ien skiep fan bangens lûd jout:
sântûzen berntsjes in memoriam…
sjedêr ien bern dat noch wat moed jout.

* Yllustraasje ‘Ingels boppe Gaza’