De stedsbou hat al ieuwen duorre,
it wie in stribjen hegerop,
sadat der útgie rom en rop,
beskerming joech de mânske muorre.

De dieren stean en rinne mak,
troch masters hân dressearre,
gjin fûgel mist de fearren,
elk fielt him yn de stêd teplak.

De boargers binne dik tefreden
yn ’t libben fan de tredde stân,
se sjonge, dûnsje hân yn hân
foar harren hear yn striid en frede.

De hear rydt rêstich út ‘e stêd,
hy hat dit sels besletten
nei alle boargerwetten:
wannear’t it tsjuster wurdt op bêd.

En wa’t it stedspatroan net folget,
komt earst yn ’t neare hûnegat,
mar hegerop wurdt noch syn lot
wannear’t er hinget oan de galge.

* Ambrogio Lorenzetti (1285-1348)
Fresko ‘Allegory fan goed stedsbestjoer’