Koala’s rêding

fan ûnbekend*

Hy hat wat fan in teddybear
om mei op bêd te nimmen,
oan syn sliepen leit it net:
wol tweintich oeren nacht en dei,
de rest is hy oan ’t trimmen.

De beam yn giet him maklik ôf,
by need kin hy ek swimme,
oan ’t bewegen leit it net
dat hy sawat op stjerren lei,
der wie ferskil yn stimmen.

De jager gie it om de hûd,
hy woe safolle sjitte
dat er jild as wetter hie,
sa rekken der miljoenen wei,
dêr koe hy net mei sitte.

It folk dat fan it bearke hold,
hiel oars as stil te lizzen,
seach dat dit tsjin ’t libben wie;
de wet joech oan de jacht in draai:
it dier hie ’t foar it sizzen.

* Foto ‘Koalabear’