Brêgekeunst

fan Ernst Ludwig Kirchner*
fan Emil Nolde**

’t Wie Nietzsche dy’t de brêge
boude nei de takomst ta,
dus bliuw net stûkjen yn ’t ferline,
sjoch nei sterken dy’t it yn har ha
om troch te gean mei rjochte rêgen.

Dêr steane dan de fjouwer
sterken fan de skilderswrâld,
sy litte harren tinten skine;
ek al fielt it blau-grien justjes kâld,
elk is in waarme brêgebouwer.

It gie om de essinsje
fan it kreative byld,
jin net oan it ferline bine;
ek al eagen harren streken wyld,
de brêge oer wie har yntinsje.

It hat gjin tsien jier duorre
doe’t de brêge it bejoech,
de takomst skode nei ’t ferline,
om’t de spanning folle swierder woech
as ’t byldferhaal fan fjouwer tuorren.

* Ernst Ludwig Kirchner (1880-1938)
Skilderij ‘Groepsportret fan ‘Die Brücke’’

* Emil Nolde (1867-1956)
Skilderij ‘Maskers’