Wat docht in stêd mei smiten jild,
sâltswiet fertsjinne yn de heale wrâld?
Reginten sochten ’t yn in sprekkend byld:
heechbrede bou yn mannichfâld.

’t Gebou moast stean de ieuwen troch
mei fjirtjintûzen peallen yn de grûn,
sa stiet it wûnder hjoed de dei der noch,
foargoed oan daam en Amstel bûn.

It achtste wûnder fan de wrâld,
it Europeeske sieraad sûnder mear,
bestân tsjin waar en wyn en ek tsjin sâlt
fan see, dy’t drige mannich kear.

It middelpunt fan it hielal,
sa’t Vondel ha woe yn ’t jûchhei-gedicht
fan fjirtjinhûndert rigels, boppe-al
moast komme ’t wûnder yn it sicht.

* Gerrit Berckheyde (1638-1698)
Skilderij ‘It stedhûs op de Dam yn Amsterdam’
Skilderij ‘De Dam mei Stedhûs, Nije Tsjerke en Waach’