juli 23, 2021
fan Eugène Delacroix*
Sardanapallos
of Assurbanipal,
de kening fan Assyrië,
seach syn ryk en rykdom yn ferfal,
hy libbe doe der mar op los.
’t Haremlibben nea
tefolle, mar genôch
belibbing mei in frou of man,
seks en leafde, mear as dûbelop
foar Sardanapallos syn lea.
Wêrom soe in foarst
net drage ’t frouwekleed?
It hof spriek dêr gjin skande fan,
Sardanapallos, biseksueel,
hy miste noch it frouweboarst.
Koe de liifwacht ’t liif
fan Sardanapallos
beskermje… wie er man of frou?
Foar dat folk wie doe de mjitte fol,
’t rûn op rebûlje út tsjin ’t wiif.
Sardanapallos
of Assurbanipal,
de kening fan Assyrië
stiek de brân deryn, ta jiske waard
syn liif, it hof wie ek de klos.
* Eugène Delacroix (1798-1863)
Skilderij ‘De dea fan Sardanapallos’
juli 22, 2021
fan Rembrandt*
Hy hie de pest oan rotten,
makke dêrom al dy bisten dea
mei krûd dêr’t sy de pest oan hiene,
gif wie foar him syn deistich brea.
De deade rotten liet er
hingje oan de koer mei ien dêryn,
dat minsken op ’e hichte wiene,
hy har wat oars ferkocht as wyn.
Sa rûn er by de doarren
lâns mei rottekoer, syn feint, fergif
yn fleskes en in mûlfol wurden,
nea kaam syn praatsje oer as wif.
De pest kaam ek nei foaren
en syn hekel oan in rottepleach,
dus moast de rôt ferdylge wurde,
hy brocht de klant it gif foar ’t each.
Dat each koe ’t net wurdearje,
skôge rôt en dea, wie dêrmei oan,
ien wurd kaam him doe út ’e mûle:
‘Opdonderje!’ Hy hie ’t bedoarn.
* Rembrandt (1606-1669)
Ets ‘De rottekrûdferkeaper’