augustus 12, 2021
fan Herndrick ten Oever*
De sturt hat er beholden,
mar dy is no sûnder krol,
foar him in boartlik elemint,
dat altyd yn beweging rekke
as hy spile smoarch syn fretters-rol.
’t Bestean is him ûntnommen,
want hy hinget oan de heak,
net langer yn syn elemint:
de drek fan sturt oer rêch nei nekke
is foar bargen bêst, net gau te weak.
It bêste is beholden:
bargepoaten en it spek,
de bongel, boartlik elemint,
is foar de bern om op te blazen,
folop lucht deryn yn plak fan drek.
* Hendrick ten Oever (1639-1716)
Skilderij ‘De slachte baarch’
augustus 11, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
De Heare lit Him sjen as held,
Hy lit syn striidrop hearre,
in rop dy’t oer de hichten klinkt,
de fijân sil it no bestjerre.
Al withoelang hold Ik My stil
om folken tiid te bieden,
no skreau Ik as in frou dy’t winkt
om gau de berte yn te lieden.
De hichte wurdt in woestenij,
al ’t griene is ferdrûge,
ta stille poel wurdt de rivier,
de hjitte hat de wel leechsûge.
De blinen sjogge wer it ljocht,
foar harren binne hichten
ta flakte wurden, harren winkt
it ûnbekende, net ferplichte.
Foto ‘Flak lânskip’
