september 15, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Tsjin Koaresj, kening fan de Perzen
seit de Hear: ‘Wêrsto ek komst,
foar dy gean alle doarren iepen,
poarten hâlde dy net tsjin,
de foarsten nimsto ôf har macht,
’t is alles nei dyn sin.
Wat foar dy opriist, sil Ik sljochtsje,
brûnzen poartedoarren slaan
Ik stikken, skoattels bûch Ik iepen.
Ut plakken dy’t yn ’t tsjuster lizze
fan de bergen, helje Ik
foar dy ferburgen skatten, rykdom,
datsto witst wa’t is de Hear
dy’t dy by namme roppen hat,
dyn namme krijt de ear.
Al koest My net, Ik sil dy meitsje
sterker as de foarsten om
dy hinne, dat it folk fan east
nei west My as unyk besjocht,
de God dy’t alles skepen hat
en alles foar dy docht.’
Yllustraasje ‘Kening Koaresj’
september 14, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
De reden van zijn overplaatsing
was hem niet bekend gemaakt,
daarover had hij ook geen zeggenschap,
hij werd verplaatst, wist niet waarheen
en zette zelf geen stap.
Dwars lag hij op de natte bodem
van de roeiboot, diep geraakt
door ’t lot dat hem de zekerheid ontnam
dat elke dag was als voorheen,
maar morgen was zo ’t kwam.
Hij kon er nauwelijks toe komen
om te luisteren, laat staan
geraakt te worden door het snarenspel
als voorbereiding op alleen
zijn in zijn laatste tel.
Hij wist de naam niet van de vogel
die hem groette met de roep
dat hij als levend wezen had een stem,
toen drong het tot hem door om één
te zijn in klank met hem.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘De gevangene’