december 29, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Hy dy’t ivich op ’e troan sit,
heech ferheven is,
lit klinke klear syn stim:
‘As jim de wei ferheegje,
sljochtsje sa de baan,
dan sil myn folk net stroffelje.’
Hy dy’t leech en djip ferslein sit,
dêr lit Hy Him sjen,
wa’t dimmen is, heart Him
om ’t moed wer op te fleurjen,
om ek moed te jaan,
op fuotten helpt Hy Israel.
Israel wie eigensinnich,
dwers gie it syn wei,
beharke net de stim
dy’t oprôp te ferheegjen
’t paad om rjocht te dwaan
oan wa’t troch ’t libben stroffelje.
Mar de Hear bringt op bestimming
fan de frede ’t folk
dat harket wer nei Him.
Yllustraasje ‘Unegaal paad’
december 28, 2021
van Edward Moran*
Op zoek naar doorgang voer hij voort,
eerst naar het noorden, waar het ijs
het verder varen hem belette;
nadat hij de steven had gewend,
ontdekte hij een ander oord.
Hij zette door van oost naar west,
geen noodweer bracht hem van de wijs,
de ‘Halve Maen’ kon hij vertrouwen,
want zij waren aan elkaar gewend,
dus ging het door van goed naar best.
Maar hij zag dat wantrouwig aan
en stelde ’t doorgaan niet op prijs,
was sterk gewend aan eigen wetten
van de aarde, sterren, maan en zon…
kon hij hier onbewogen staan?
* Edward Moran (1829-1901)
Schilderij ‘Henry Hudson nadert
de haven van New York’