februari 9, 2022
fan ûnbekend*
Ik sprek en skep dan tagelyk
in nije himel, nije ierde;
jubelje, wês ivich bliid
mei wat Ik skep, Jeruzalem
sil jim de heechst blydskip biede.
In bern wurdt daliks net ta lyk,
wa’t âld is, makket fol syn dagen,
lykas ’t libben fan in beam;
in bern giet net mear ier ferlern,
mar sil it erfdiel fierder drage.
Wa’t bout, krijt eigen ûnderdak,
in eigen wyngerd jout syn fruchten
net oan wa’t net plante hat,
myn folk priuwt sels fan al syn wurk,
dat hjoed de dei giet sûnder suchten.
De wolf sil weidzje mei it laam,
de liuw sil as in ko gers frette,
mar de slang yt inkeld stof;
myn berch is hillich, sûnder kwea,
foar ivich ha Ik dat besletten.
Yllustraasje ‘Wolf en laam’
februari 8, 2022
van Andrew Wyeth*
Het lichte viert de overwinning
op de zwaarte van het luchtgevecht,
danst uitgelaten op de wind,
maar waar komt het terecht?
De tegenstander was de stormkracht,
heerser over zee en oceaan,
die in ’t verleden alles won,
niet zelden als orkaan.
Gevleugeld gingen zij de strijd aan,
als brigade van de stoere sport,
elk vloog zo hoog en laag hij kon,
’t heeft niet aan durf geschort.
Olympus zag het aan, tevreden
dat de hele wereld deelde mee
in de prestaties op niveau,
er klonk een luid hoezee.
Het lichte kon geen weerstand bieden
aan de wind, het wezen van de geest,
die voert naar waar onvrijheid heerst,
het feest is kort geweest.
* Andrew Wyeth (1917-2009)
Schilderij ‘Luchtmacht’