februari 11, 2022
fan ûnbekend*
Troilos,
syn namme sprekt al fan de stêd
dêr’t hy as keningssoan it ljocht seach,
dy’t it op it lêst net roaie
koe, de jongste dy’t al jong ferstoar,
hy kaam út Troje.
Achilleus,
de anty-held yn ’t Grykske kamp,
dy’t yn de jonge held it ljocht seach
fan de leafde, mar ’t bleau tsjuster,
wat him brocht ta wreker mei it swurd,
hy wie ’t paad bjuster.
Troilos:
Dy leafde kaam net op my oer,
ik seach my yn it ljocht fan ’t slachfjild,
stride foar myn leave Troje,
op myn hynder swaaiend mei it swurd…
myn ear fergoaie?
Achilleus:
Ik kaam ek op it slachfjild oan
en seach him fan syn hynder fallen,
doe koe ik syn libben nimme;
hearde ik, wylst hy as held ferstoar,
’t ferwyt fan stimmen?
* Yllustraasje ‘Troilos wurdt opwachte
troch Achilleus’
februari 10, 2022
fan Albrecht Dürer*
Sy dogge ’t binnendoar
en jouwe har fan boarsten
oant it skamhier bleat,
mar skamje harren net,
sa baaiend, foar elkoar.
Elkoar ha sy yn ’t each,
mar ’t stekt net lykas sjippe,
brûkt fan top oant tean,
sy wurde hjir net brûkt,
mar bûten is ’t in pleach.
Sy dogge ’t bûtendoar
mei foar it spul in lapke,
dat slop hingjen bliuwt
as keardels by elkoar,
gjinien sjocht nei de oar.
Mar lit in frou har sjen,
dan spylje sy foar master
op… oerein dat spul!
It is gjin flauwe kul,
want hy is te besjen.
* Albrecht Dürer (1471-1528)
Tekening ‘It bad fan de froulju’
Gravuere ‘It bad fan de manlju’
