februari 15, 2022
van Andrew Wyeth*
Geen spoor geeft nog de winter aan,
ze zijn al bijna uitgewist,
behalve in de laagte,
waar de zon de sneeuw in waarde laat…
kan hij zijn gang wel gaan?
Zijn handen gaven zich al bloot,
maar zijn ze wel in goede doen
als ’t rap gaat naar de laagte?
Bij ’t ruimen hebben zij geen baat…
die sneeuw komt ook in nood.
De kleppen gaven al gehoor
aan oren zonder dat geluid
zich na de vorst laat horen;
waar het groene dubbelspoor heengaat,
het loopt met hem wel door.
* Andrew Wyeth (1917-2009)
Schilderij ‘Winter’
februari 14, 2022
Sjedêr, de jûn lûkt nei de nacht
en spriedt syn ljocht oer poel en mar,
wylst brâne noch de lampen
fan de wrâld… hoe lang noch?
’t Wurdt sa njonkelytsen kâld.
It grutte ljocht nimt noch yn acht
de ôfspraak fan it oer-begjin
om yn de nacht te skinen
foar it folk… hoe lang noch
is it foar de ierde tolk?
Sjedêr, de moarn komt noch mei pracht
fan streken boppe mar en poel,
hoewol’t de fjoertoer hinget
al wat skean… hoe lang noch
kin it strieljend fierder gean?
