maart 13, 2022
fan ûnbekend*
It paad werom nei oarlochsjierren
yn Europa, djip yn it ûnthâld:
de Dútske macht tsjin west en east,
in lange striid yn mannichfâld.
Sebastopol, wol fier fan hjirre,
Leningrad en Minsk, ek Stalingrad,
ha witten fan de oarlochsgeast
dy’t fjurre ta in helske haat.
’t Rûn út op it massale stjerren
fan soldaten, boargers, mar ek bern,
miljoenen joegen doe de geast,
gjinien koe it foarôf oersjen.
Mar omsjen is no ek mislearre,
want de Russen ha hjirfan net leard
dat men ferliest mei oarloch ’t meast
jinsels, sadat de kâns moarn keart.
Lit ús de psychopaat hjoed keare,
dan sels rinne op in suver paad
dat útkomt by de fredesgeast…
’t ûnthâld bringt de tiran yn kaart.
* Foto ‘Slachfjild’
maart 12, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Gean mar op reis, ôffallich folk,
tsjoch nei de kust yn ’t westen,
reizgje dêrnei nei it easten ta
en sjoch hoe’t folken harren goaden
net omruilje foar in oare god,
se ha har eigen holden.
Sjoch nei jimsels, myn eigen folk
hat My, syn Gloarje, samar
ruile foar in stik ûnmacht, no sa!
De himel is fan skrik bestjurre,
skrillet foar ’t ûntrouwe folk werom
en kin dêr neat mei wurde.
Wit dat jim as myn eigen folk
twa kear net diene nei myn
Wurd: de welle dy’t it wetter jout,
ha jim al lang net mear út dronken,
mar in eigen wetterbak úthoud,
sa djip is jim peil sonken.
Foto ‘Wetterwelle’