juni 25, 2024
van Evelyn de Morgan*
Als zelfgekozen koning
kon hij krijgen ’t kapitaal
dat bestemd was om te delen,
maar hij graaide deel na deel
tot niets overbleef voor velen.
Het hoopte op tot hemel
hoog, maar hoe de vorst ook klom,
hij verbleef dichtbij de aarde,
die hem zag als onderdeel,
element van weinig waarde.
Daar kwam hij aan zijn trekken,
omdat de aarde aan hem trok,
zo werd hij geheel verbonden
met het kapitale slijk,
’t element dat hij doorgrondde.
Als zelfgekozen koning
vond hij niet de vaste grond
om voor zich een deel te werven
van de geest, een engel kwam,
deelde mee dat hij moest sterven.
* Evelyn de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘Aardgebonden’
juni 24, 2024
Hy komt my net gau nei
en kom ik tichterby,
dan tripket hy oer ’t wetter,
dêr’t er weiwurdt yn it reid,
it hintsje wit syn wei.
Dochs wit ik hoe’t it sit
mei syn bestean dat net
sa wis op minsken oerkomt:
trochgean sjocht er as syn plicht,
de takomst as ûnthjit.
Hy kaam my nei op wei
nei hûs en tichterby
as ea seach ik him lizzen
op ’e dyk, gjin takomst mear,
syn oantins naam ik mei.