april 12, 2022
van Gutzon Borglum*
Als in hetzelfde land de burgers
jaren lang al oorlog voeren,
verdrinkt de eenheid in het bloed…**
wie hoort er dan nog duiven koeren?
Die vogels vliegen over grenzen
om de eenheid te bewaren,
te zingen over goede moed,
een lied dat klinkt door alle jaren.
Als uit één land soldaten komen
om hun broeders te bestrijden,
dan vloeit er overvloedig bloed
en koeren duiven om het lijden.
Hun wapen komt uit vele kelen,
maar bereikt geen dove oren,
die van de oorlogsmoordenaar,
niets willen ze van moorden horen.
Als in het land de dode burgers
dalen in de massagraven,
dan zijn de duiven doodstil, maar
laag boven ’t slagveld vliegen raven.
* Gutzon Borglum (1867-1941)
Beeld ‘Strijders uit Noord-Carolina
in de slag bij Gettysburg’
** De Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865)
april 11, 2022
Malu lit de wenten brekke
yn de spegel fan de Kolk,
de spegel om te skôgjen
it lijen fan it folk.
Lang al binne de giganten
fan de oalje oeral baas,
wylst oarlochsflammen lôgje,
jout flechtsjen wat soelaas.
Malu bliuwt wol feilich lizzen
oan de ketting oant de dei
dat streamt opnij de oalje,
prinsipes steane faai…
… as de winst ferkeart mei machten
op deselde oseaan,
wylst kolket al it wetter
om oer it lân te slaan.
Malu lit him net ferdriuwe
al hoe min ’t derhinne leit,
giganten hawwe ’t better
as ’t folk dat lang al lijt.