Wat hat it skûtsjesilen mear
as ’t wurk yn wâlberoppen?
Dêr wurdt libbe nei de AOW
en stribbe nei foar altyd klear,
mar âlde skippers wurde roppen.

Sjoch Ulbe* mei syn Frisia,
in skip om te ferjitten,
dat de kampioen wie samar ree
om wer nei ’t Grouster skûtsje ta,
in skip om net oer yn te sitten.

Dan Hylke**, man fan sa, net oars,
in skipper om te laden
Fryske frijheid yn it eigen rom;
hy joech himsels en ’t skip sa loas,
wat paste by har beide aarden.

De nije skippers, ek al âld,
dêr moast men earst oan wenne,
Durk*** en Sake**** , beide sûnder rom,
noch net bebiten yn it sâlt,
sy waarden yn dit jier krekt berne.

* Ulbe Zwaga
** Hylke de Vries, partikulier skipper fan de ‘Fryslân’
*** Durk de Jong, skipper fan Langwar
**** Sake Eekma, frege as skipper fan de Súdwesthoeke,
mar fanwege sykte ferfongen troch Rienk Zwaga

In fearnsieu sylde al de SKS*
op ’t eigen slachskip troch it hiele jier,
’t bestjoer hie fêst it roer yn hannen,
skûtsje-eigners spilen foar bemanning,
bakboardsslaggen brochten ’t S-skip fier,
mar frjemd, de wiere silers kamen yn de stress.

Al ieuwen sylden skippen foar de fracht
mei ’t lege rom foar priis en heechste ear,
de skipper hie it roer yn hannen,
trije soannen spilen foar bemanning,
letter waard dat tal in njoggen mear,
mar frjemd, it S-skip sette harren yn de wacht.

Doe kaam de tiid fan silend VSB**,
in twadde slachskip troch it hiele jier,
de skippers hiene ’t roer yn hannen,
de bemanning spile foar bemanning,
stjoerboardsslaggen brochten ’t skip net fier,
de skippers fan it S-skip rôpen seis kear nee.

* Sintrale Kommisje Skûtsjesilen
** Vereniging voor Schippers en Bemanningsleden