Kaam de sinne amper boppe ’t gea,
dan kroep de kjeld yn klint en boarch,
ferstiven fan de boer de lea,
de ealman waard fan neat dwaan warch.

Bargen hiene fan de kjeld gjin lêst,
se wrotten troch en wiene fet,
in frij bestean foldie har bêst,
mar seagen se de muorren net?

Hûnen jagen fan de muorrekant
nei ’t iepen fjild mei hear en boer,
in rûnte waard foar bargen spand,
har frije libben wie doe oer.

* Paul, Herman en Johan van Limburg ( 14^e/15^e ieu)
makken it boek ‘Très Riches Heures’
mei de moannen fan it jier.
Skilderij ‘Desimber, wylde-swinejacht’

De stedsbou hat al ieuwen duorre,
it wie in stribjen hegerop,
sadat der útgie rom en rop,
beskerming joech de mânske muorre.

De dieren stean en rinne mak,
troch masters hân dressearre,
gjin fûgel mist de fearren,
elk fielt him yn de stêd teplak.

De boargers binne dik tefreden
yn ’t libben fan de tredde stân,
se sjonge, dûnsje hân yn hân
foar harren hear yn striid en frede.

De hear rydt rêstich út ‘e stêd,
hy hat dit sels besletten
nei alle boargerwetten:
wannear’t it tsjuster wurdt op bêd.

En wa’t it stedspatroan net folget,
komt earst yn ’t neare hûnegat,
mar hegerop wurdt noch syn lot
wannear’t er hinget oan de galge.

* Ambrogio Lorenzetti (1285-1348)
Fresko ‘Allegory fan goed stedsbestjoer’