De moarntiid is fol fan natoer
mei ladingen reid dy’t útwaaie,
wylst frachten fan fûgels fuortfleane
troch driuwende wolken dy’t baaie
yn ’t sinneljocht sûnder bestjoer.

De skipper stjoert de moarntiid troch
yn wynstil waar fan ’t fjouwerkant,
de stielen krêft brekt rjocht dertroch,
fiert mei de fracht yn sletten kant
en fier foarby glydt de natoer.

Sjoch hjoeddeiske tiden
biede foar de eagen
op it fjild en wide
wetter de bewegings
fan it fûgellibben
oan en ôf, de holle
draait om wat besibbe
is te skôgjen, folle
net genôch te dielen
mei de houten fûgelhut.

Mar hjoeddeiske tiden
litte oare eagen
sjen dy’t samar glide
nei it hout, bewege
fingers om te skriuwen
de driuw nei oare dielen
fan de lea, te priuwen
yn ferbylding strielen
fan geniet, sa lêst it
yn de sekse fûgelhut.