september 30, 2016
 |
 |
 |
 Ik seach him lizzen yn de Aldfeart, it Piipster skûtsje Jonge Jan, en fielde dat it bloed wer kroep nei plakken dêr’t myn freugde ’t ynsleat: de rûne foarmen en behelle kont, sa wie it skûtsje fan de Poep. Se libben op it skip tegearre:
Ik seach de Poep dêr net mear lizzen
|
september 30, 2016
| |
|
|
| Se ha it miel wer jûn, it jaar befrijd fan lêst dy’t oars gjin romte fûn as yn de tank, wol bêst genôch, want no’t it bern gjin lêst mear jout oan ’t hert fan mem, hat sy ferlern ’t gefoel en is se set yn ’t ramt fan sirkelgong fan stâl nei greide, gers as fretten, kôgje, dong foar groei en dan de rêst, wjerkôgje, fjouwer kear in mage yn, wol bêst genôch, der is net mear as sirkelje, hoewol… se stelle harren op,
|
