Wol koe elk kening Salomo,
de soan fan David, earst in wize
foarst, mar letter man fan mannich frou
mei eigen goaden… doe wie ’t ho:
de Iene koe der wol fan grize.

Bekend wie Achia, profeet,
hy moast Jerobeäm fernije
fan syn keningskip, oan Gods Wurd trou;
tsien stikken joech er fan it kleed,
hy soe as foarst tsien stammen krije.

It nijs waard doe al gau bekend,
dat flechtsje moast de kening-tsjinner
nei Egypte, want hy kaam yn ’t nau
by Salomo, oan tsjinners wend,
mar dochs, Jerobeäm waard winner.

* Vincenzo Dandini (1609-1675)
Skilderij ‘Jerobeäm en de profeet Achia’

Tûzen froulju krigen him by ’t hert,
ûnwennich fan har eigen goaden,
smeken se om treast en joegen rie:
ien byldsje, wêrom koe dat net…
hy wist wol hoe’t se fan him holden.

Salomo seach ’t eigen godshûs net
en boude alters op ‘e hichten,
wat nei tûzen frouljuswinsken wie,
sa hat er goaden heger set
as God de Hear, dêr’t hy oer dichte.

Tûzen foulju hearden ’t kreakjen oan
fan âlde knibbels dy’t stram bûgden,
mar de Iene wie al út ‘e rie:
‘It keningskip skuort fan dyn soan,
omdat dyn eigen sa net hoegde.

* Frans Francken II (1581-1642)
Skilderij ‘De ôfgoadetsjinst fan Salomo’