De Frânsen woene witte
wat hjir skûtsjesilen is,
in filmploech hat skean sitten
yn de waring, wif mar wis.

It waarden rjochte bylden,
gaadlik foar it Frânske folk,
dat seach hoe’t skippers sylden,
brûzend yn in wetterwolk.

Se wiene wis fan prizen
yn Rochelle en Israel,
sa earen se de Friezen,
oer de hiele wrâld yn tel.

De film soe hjir ek draaie,
rekke skean yn it systeem,
dat Friezen koene kleie:
‘Seksfilms lizze net in claime.’

Doe’t skûtsjes einlings sylden
op it doek, wie Jan* de stjer:
‘Parys hat no de bylden,
‘k wurd dêr socht troch allegear.’

* Jan van Akker fan Snits

In nij seizoen mei ’t nije lûd
fan wêrom net wat ekstra striid,
dat hâldt de skippers wekker,
boppedat ha sy it wol oan tiid,
ferfeling is foar ’t fak net goed.

De Jousters kamen mei it plan,
wol útslept, dus ek by de tiid,
want hingje net oan tinzen
fan ’t moat altyd bliuwe sa’t it giet,
dêr wurdt men mar ferfelend fan.

De Puollen wiene wol geskikt,
dat like ’t skippersfolk wol wat,
perfekt dat puoltsjesilen!
Mar ’t gie net troch, ’t is skipperslot
dat SKS de striid beskikt.

Dus skippers, syl mar klandestyn:
in oar syn teken der mar yn.