april 30, 2023
fan ûnbekend*
In pinne dy’t syn namme krige:
biro, want hy fûn dat skriuwark út;
de inket foar syn oare pinne
floeide út fan flek nei flek nei flek,
dat lûd ferflokte hy sa’n rige.
Hy liet him net oan ien fak bine,
joech him út foar keunstner en koereur,
as sjoernalist moast hy de pinne
brûke, kûgelsk waard er fan in flek,
dus moast er rap wat oars útfine.
In lytse kûgel yn de pinne
dy’t de inket rôlet oer ’t papier,
soe trochgeand foar de trochbrek soargje,
nea wer siet de skriuwer mei in lek,
hy liet it kûgeltsje mar rinne.
Hoewol’t patint syn fynst beskerme,
joech it kûgeltsje him ’t measte net,
hy moast de kost mei ’t oare winne.
* Foto ‘Ladislao Biro en tekst’
april 29, 2023
fan ûnbekend*
Jeremia spriek as de profeet
de wurden dy’t de Hear him ynjoech
en Barûch skreau syn sprekken op,
mar op ’en doer kaam hy yn need.
Ungelokkich wie it krekte wurd,
noch mear lêst kaam by al syn lijen,
sa rekke hy op ’t lêst ynein
fan ’t suchtsjen… hie syn libben nut?
Jeremia spriek as de profeet
de wurden dy’t al klonken hiene,
mar Barûch skreau no neat mear op,
betreklik wie syn eigen leed:
‘Wat Ik boud ha, brek Ik ek wer ôf
en wat Ik plante ha, skuor Ik wer
út, wat de hiele wrâld oerkomt,
it minskdom rekket yn it nau;
do wolst dan foar grutte dingen gean
en foar dysels it heil berikke
wylst ûnheil oer de ierde komt?
As neaken minske bliuwst bestean.’
* Yllustraasje ‘Jeremia en skriuwer Barûch’