De lêste slach koe sprekken lije,
net de earste, want dy wie wol goed,
gjin flagge noch, sa read as bloed,
want dy soe Boalsert letter krije.

Dat skûtsje lei nei ien rak earste,
mar op Starums wetter sei dat neat,
ien seeklap en it gie ferkeard,
De Jouwer profitearre ’t measte.

Dochs seach de Jouster skipper tsjuster
lykas hied er hjoed in foargefoel
dat protestearje wie it doel,
itselde barren fan earjuster.

Hy kipe oer it linkerskouder,
‘Oeral thús’ koe der noch krekt foar lâns,
mar Eldert* tocht: dit is myn kâns,
wy binne yn de hân fan hâlder.

Yn ’t want kaam doe de reade lape
foar de skipper dy’t de wedstriid wûn,
syn bloed is nei de holle rûn,
der is dy jûns gjin drank mear tape.

* Eldert Meeter

It silen misse op Langwar?
Gjin sprake fan, de Wiellen lûke
ien foarút, de oar komt achteroan
en faakris is it yn de war,
Langwar kin wol sensaasje brûke.

It starten misse op Langwar?
Wolnee, ’t is op ‘e streek al rekke:
foar de Lemsters wurdt de striid bedoarn,
se moatte bûge, ha gjin kar,
de Wiellen jouwe gjin opstekker.

It starten misse fan Doarp Grou?
Jawis, want twa kear jout de faasje:
fan plak fjirtjin troch it fjild foaroan;
de konkurrinten sjogge blau
fan eigen gong en argewaasje.

De finish misse fan Langwar,
it skûtsje op it eigen wetter?
Gjin opstekker silend achteroan,
it lei miskien wol oan de mar,
op Starum fart Langwar grif better.