augustus 9, 2023
fan ûnbekend*
Ezechiël
As minskesoan stie ’k by de timpel,
seach de ingels ûnder it ferwulft,
dêrboppe riisde op in troan
mei Gods hearlikheid as wolk
dy’t daliks dreau de foarhôf yn,
ik seach dit alles swijend oan.
Mar doe’t ik opseach, wie ’t net alles:
fjouwer ingels hiene elk in tsjil,
dêr’t noch in lytser tsjil yn siet;
elkenien hie in gesicht
fan ingel, minske, liuw en earn,
ik seach dêrnei en hold my stil.
Doe waard ik kjel, want út ’e timpel
fleach Gods hearlikheid ynienen fuort,
de ingels wjukken mei de Hear,
folge troch de tsjillen yn
de draai, ’k seach ek in minskehân,
nei dizze bylden kaam neat mear.
Yllustraasje ‘Fjouwer ingels mei tsjillen’
augustus 8, 2023
van Léon Frédéric*
In de sluier van de nacht gehuld
met overal de sterren
als het teken van nabijheid
in nachten, uur na uur geteld,
waakt zij tot in de morgen,
zo wordt verteld.
Nu de rol van moeder is vervuld,
beperkt tot enkel baren
van een tweeling, mist zij vrijheid,
omdat elk uur nu dubbel telt
de nacht door tot de morgen,
zo wordt verteld.
Toch is zij van geluk vervuld,
verruimd na vele jaren
voor zichzelf, maar geen nabijheid…
hoe zou het met haar zijn gesteld
in nachten zonder morgen…
wordt dat verteld?
In de sluier van de nacht gehuld,
in nachten zonder de twee
sterren heerst de diepste afstand,
dan worden uren niet geteld,
waakt zij voorbij de morgen,
zo wordt verteld.
* Léon Frédéric (1856-1940)
Schilderij ‘Allegorie van de nacht’