september 22, 2023
fan ûnbekend*
Kom nei de delling fan it fjoer
om deis de hjitte te fernimmen
dy’t op ’e reade rotsen brânt,
lûk nachts de sliepsek oer de krún
om waarm te bliuwen yn de kjeld,
mar net as men de stjerren telt.
Sjoch hoe’t de makker fan de koer
syn teken yn de sânstien kerve
hat, al twa milennia
ferlyn, syn ynspiraasje wie
de himel dy’t him joech it ljocht
fan sinne, moanne, stjerrenocht…
… sa’t ek de minske hjoed de dei
nocht oan it fallen fan de stjerren
hat; in stien, dy’t efkes brânt
en dêrnei yn de kleare nacht
ferstjert, bliuwt libben troch syn pracht.
* Foto ‘Valley of Fire State Park yn Nevada’
september 21, 2023
fan Francisco de Goya*
Wês net dysels yn it bestean,
draach hege hoed, set dyn gesicht
as wiest grimmitich op ’e wrâld
fan kening, adel, klearus,
dus lit dy samar gean.
Draach wol in swurd, mar mij geweld,
want dyn bestean is hjir mar koart,
dus fier frijmoedich karnaval,
wês kening, adel, klearus…
hast al oant trije teld?
Fan ien oant trije is mar koart,
prioriteit hat gjin geduld
asto dy gean litst as in oar;
foar kening, adel, klearus
moat alles sa’t it moat.
Dus stek gerêst dyn hân mar út,
do kenst har net, bist net dysels,
dyn eigen swurd wurdt no ek grut,
sy lit it wol gewurde,
dus nim har as dyn bút.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Yllustraasje ‘Gjinien ken elkoar’
Print 6 út ’e searje ‘Los Caprichos’