De hannen kamen spikers yn
en ien, twa, trije, skuorre mar,
wêr wie Marije Magdalena?
Se joegen Him in spûns mei wyn,
de fraach is: hied Er noch de kar?

Hy wie goed santich en net troud,
besûndige him net oan wyn
en hie it mier oan fleis fan bargen;
it libben wie him net fertroud
as kluzener yn de woestyn.

Foar eagen krige hy it krús,
earst noch mei Kristus op it hout,
mar doe… Marije Magdalena…
wie sy dan dochs mei Jezus troud?
Hy fielde him hjir net by thús.

Hy wie goed tritich, mar nea troud,
ferskuord de hannen en de lea
as neisten Him fan ’t krús ôf helje;
dy iene frou, har wêzen rout,
want Jezus hinget slop, is dea.

* Peter Paul Rubens (1577-1640),
berne yn it Dútske Siegen en stoarn yn Antwerpen,
wurdt wol de Flaamske Rembrandt neamd.
Skilderij ‘It krús omheech’
Skilderij ‘Fan it krús ôf’

** Félicien Rops (1833-1898)
wie in Belgyske tekener.
It skilderij ‘De fersiking fan de hillige Antonius’
joech yn België in protte opskuor.

In twatal genen waard it libben jûn,
se rinne troch de evolúsje hinne:
oanfal en ferdigening
troch minske, wylde baarch en hûn
en wa’t oerlibbet, sjocht de sinne.

In achttal hûnen dreau it gen op jacht,
sy draafden op ‘e rook fan bargespoaren:
oanfalle dat swinekring!
Se sprongen ta mei hûnemacht
fan siden, achteren en foaren.

Twa ruterlegers kamen elkoar tsjin,
de beide genen wiene net te hâlden:
oanfal en ferdigening;
sa kriich de evolúsje sin:
de ien waard held, de oar ferwâlde.

* Juriaen Jacobsz (1624-1685),
berne yn Hamburch en stoarn yn Ljouwert,
skildere histoarjestikken en jachttafrielen.

* Folckert Bock (1632-1694),
berne yn Dokkum en stoarn yn Ljouwert,
wie in skilder fan rutergefjochten en lânskippen.